Szkolenie dla rodzin zastęczych pt. „Granice w wychowaniu – jak je stawiać, by zachować szacunek wobec dziecka i siebie, a równocześnie wyrabiać w dziecku samodyscyplinę”

W dniu 16.06.2016 r., w sali konferencyjnej Powiatowego Centrum Edukacji w Brzesku miało miejsce szkolenie dla rodzin zastępczych pn.: „Granice w wychowaniu – jak je stawiać, by zachować szacunek wobec dziecka i siebie, a równocześnie wyrabiać w dziecku samodyscyplinę”, prowadzone przez psychologa Ośrodka Interwencji Kryzysowej w Brzesku, panią Barbarę Łyduch.

W szkoleniu uczestniczyło 30 rodzin zastępczych (spokrewnionych, niezawodowych, zawodowych), pragnących rozwinąć praktyczne umiejętności wychowawcze i efektywnie radzić sobie z sytuacjami problemowymi w domu i w szkole.

Zagadnienia poruszane na szkoleniu dotyczyły reguł i granic których stawiania potrzebują dzieci aby ich świat stał się jasny, bezpieczny i uporządkowany. Dzieci chcą znać reguły, które nim rządzą – wiedzieć czego się od nich oczekuje, jaki charakter mają ich relacje z innymi ludźmi, na co mogą sobie pozwolić i co je czeka, gdy posuną się za daleko. Granice odgrywają bardzo ważną rolę w procesie wychowania i socjalizacji.

Granice dają poczucie bezpieczeństwa i stabilności – dzieci mogą doświadczać silnego niepokoju, gdy są świadome, że mają w rodzinie największą władzę, kontrolę nad sytuacją i realne sprawstwo. Choć wiąże się to z niemal nieograniczonym dostępem do przywilejów, na dłuższą metę staje się zbyt dużym obciążeniem dla niedojrzałej osobowości. Dziecko oczekuje od rodziców mądrych decyzji i zdecydowanego wyznaczania jasno określonych granic, co daje mu poczucie ustabilizowanej, przewidywalnej i uporządkowanej rzeczywistości.Granice określają obszar akceptowanych zachowań – wyraźnie ustalone, stabilne granice wytaczają dzieciom ścieżkę postępowania zgodnego z normami i zasadami, zarówno w rodzinie, jak i szerszych kręgach społecznych. Definiują związki z innymi ludźmi – precyzują wzajemne wpływy, rozkład sił oraz hierarchię w kontekście kontroli i władzy, szczególnie ważnych w relacji rodzic-dziecko.Granice pomagają odkrywać świat – rodzice mogą ułatwić dzieciom ten proces poprzez rzetelne odpowiedzi na nurtujące pytania.

Należy jednak pamiętać, że wytyczanie granic jest procesem dynamicznym. Z każdym dniem dzieci rosną, zmieniają się i wraz z rozwojem dojrzewają do coraz większej wolności i odpowiedzialności za siebie i innych. Granice stawiane pięciolatkowi z pewnością nie będą przystawać do potrzeb piętnastolatka i z pewnym prawdopodobieństwem mogą być nieadekwatne nawet dla innego dziecka w wieku pięciu lat. Każde dziecko winno być zatem traktowane wyjątkowo, a granice skrojone na miarę jego wieku, temperamentu i możliwości ich egzekwowania przez rodziców.

Określone przez rodziców granice, stopień ich kontroli oraz swobody dziecka w ramach tych granic stwarzają kontekst rozwojowy. Kiedy zaufać dziecku i powierzyć mu więcej odpowiedzialnej wolności? Otóż należy je bacznie obserwować – jego zachowanie będzie dla nas wskazówką, czy jest już gotowe na zmianę. Warto również przyjrzeć się sobie i zadać pytanie – czy i ja jestem w stanie tę zmianę zaakceptować?